KORONA W MROKU :: SARAH J MAAS

Tytuł: Korona w mroku

Tytuł oryginalny: Crown of Midnight

Seria: Szklany Tron (2)

Autor: Sarah J Maas

Ilość stron: 495

Ocena: 10/10

Kiedy po skończeniu książki, masz ochotę zapomnieć wszystko i przeczytać ją na nowo- to chyba świadczy jedynie o idealnym trafieniu w mój gust czytelniczy i pokazaniu jaką dobrą pisarką jest Sarah J Maas. Po pierwszym tomie, jak i zarówno nowelkach nie byłem przekonany co do tego czy drugi tom okaże się równie dobry i na takim samym poziomie, bo sprawiły na mnie ogromne wrażenie. Po skończeniu Korony w mroku okazało się że kontynuacja była o wiele lepsza!

Jakiś czas temu śmiało uznałem że Celaena Sardothienn to moja ulubiona żeńska bohaterka książkowa, a Szklany Tron- jedna z najlepszych przeczytanych przeze mnie książek. Wielką przyjemnością było dla mnie śledzić jej dalsze losy i zmagania. Po wydarzeniach z poprzedniej części (unikając jakichkolwiek spoilerów) sympatycznie było mi się zagłębiać w dalszą fabułę i odkrywać dawno wygnaną magię, zwłaszcza że nie została ona do końca taka wypędzona i czyha w najmniej spodziewanych miejscach. Bezwzględny władca bez skrupułów nie posunie się przed niczym, zwłaszcza przed tym co chce osiągnąć. Tak samo jak Celaena, która chce odzyskać swoją upragnioną wolność za wszelką cenę. Pomimo wszystko, musi spełniać umowę do której się zobowiązała- ale czy ktoś zabroni jej rozdać karty po swojemu? 

Uwielbiam klimat, bohaterów, uwielbiam świat i fabułę. Uwielbiam wszystkie wątki i przeżywam je również z bohaterami. Towarzyszy nam tu czysty rollercoaster emocji, przeróżnych począwszy od głębokiego smutku do radości i nienawiści. Powieść jest wielce obiecująca (a ostatnie strony w szczególności) i mam wielkie nadzieje co do dalszych tomów- pomimo że ten spełnił moje najśmielsze oczekiwania. Wszystkie części powoli odkrywają przeszłość bohaterki i powoli pozwalają ukierunkować nam historię Celaeny, ukierunkowując przy tym jej przyszłość. Wszystkie części układanki mają coraz większy sens, a ja coraz bardziej boje się o główną bohaterkę. Zżyłem się z nią niesamowicie i nieumyślnie, tworzą mi się w głowie najgorsze scenariusze co do jej dalszego losu. Boję się czytać kolejny tom, ponieważ boje się że może być coś jeszcze lepszego niż Korona w mroku a tych emocji moje serce nie przeżyje! Oraz mam obawy co do tego co się stanie..

CARRIE :: STEPHEN KING

Tytuł: Carrie

Autor: Stephen King

Ilość stron: 252 (wydanie kieszonkowe)

Ocena: 5/10

Nie szczególnie podobał mi się mistrz grozy. Bijcie mnie śmiało. Był okej... i tyle. Jego styl mnie po prostu nudził i często irytował. Oczekiwałem kiedy tylko się skończy. Momentami wciągało, momentami nużyło. Pierwsze spotkanie z autorem nie uważam za zbyt fascynujące, może kolejne będzie lepsze.

Naszą główną bohaterką jest Carrie White. Szkolny obiekt kpin, dziewczyna której matka za wszelką cenę chce uwolnić ją od jakiegokolwiek grzechu. Jest religijną fanatyczką. Bardzo przerażającą... Pewnego dnia Carrie buntuje się, udając się na szkolny bal. Wtedy rozpoczyna się prawdziwa makabra...

Tylko że żal jest jak plaster na zranione uczucia. Możesz powiedzieć, że jest ci przykro, kiedy wylejesz kawę albo kiedy spudłujesz podczas gry w kręgle. Prawdziwy żal jest tak samo rzadki jak prawdziwa miłość.

Nie byłem w stanie silnie utożsamić się z bohaterami. Po prostu nie zżyłem się z nimi od początku książki, a jeśli to się dzieje- wiem wówczas że książka w pamięci mi zapadnie. Ta niestety szybko z niej umkła. No... może nie sytuacja związana z jej matką która mnie przeraziła. Nie koniecznie przypadło mi do gustu mieszanie wywiadów oraz artykułów naukowych z fabułą książki. Zabieg dosyć częsty, dla mnie odpychający. Przyznam że przez połowę książki, była ona dla mnie naprawdę nużąca. Za to ostatnie strony, były nie lada gratką i wyrównaniem tego co się działo.

Zainteresowanie wzbudziła we mnie sama postać Carrie oraz tak jak wspominałem, jej matki. Sytuacja w jej rodzinie. Przerażająca sytuacja, o której aż strach mówić (i to wcale nie dlatego aby nie spoilerować). Nie uważam czasu, który spędziłem nad pozycją Kinga za stracony. Pomimo wszystko, uważam że było warto, chociażby po to aby wyrobić swoją opinię na temat jego debiutu i poznać tą mrożącą krew (po tej książce jednak mam dość krwi) w żyłach historię. Powieść przede wszystkim pokazuje, że największym potworem i monstrum jest nikt inny jak człowiek. To on potrafi rozpętać prawdziwe piekło na ziemi. Pomimo tego, że jest to powieść grozy niesie za sobą przesłanie no i budzi jak przystało na gatunek- lęk.

KASACJA :: REMIGIUSZ MRÓZ

Tytuł: Kasacja

Seria: Joanna Chyłka (1)

Autor: Remigiusz Mróz

Ilość stron: 496

Ocena: 8/10

Szczerze? Styczności z kryminałem, ani thrillerem w czystej postaci nie miałem. Zawsze był to temat który pojawiał się gdzieś z boku i był jedynie jednym z gatunków. Tutaj do czynienia mamy z thrillerem prawniczym. Wątek prawa zazwyczaj był dla mnie czymś przyjaznym, spotykanym w różnych filmach i serialach. Czy to w Suits który oglądała moja mama, czy nawet w Sędzi Annie Marii Wesołowskiej którą jako mały oglądałem u dziadków! Temat lubiłem, a jak byłem dzieciakiem, nawet miałem fascynacje co do tego aby owym prawnikiem zostać...krótkotrwałe i ulotne.

W książce do czynienia mamy z początkującym prawnikiem, aplikantem Kordianem i bardzo skontrastowaną co do niego, doświadczoną Joanną Chyłką, która zrobi wszystko aby tylko osiągnąć sukces na batalii sądowej. Duet idealny. Razem, rozwiązują sprawę morderstwa syna biznesmena. Oskarżony o zabicie swoich dwóch ofiar i spędzenie z nimi dziesięciu dni,  nie przyznaje się do swojej winy- ani również nie zaprzecza danego czynu. Najprościej w świecie milczy i rozpoczyna prowadzić z nimi własną grą, a przynajmniej tak się wydaję. Wbrew oczekiwaniom bohaterom, tutaj wygrać sprawę nie będzie tak łatwo. Zwłaszcza jeśli brak jakichkolwiek dowodów na niewinność...ale czy na jego winę również  tak łatwo znaleźć, zwłaszcza kiedy zamieszane są w to osoby trzecie?

Kiedy walczysz ze świniami, czasem trzeba wejść do koryta.

Zarywałem nockę do drugiej, aby tylko skończyć i poznać prawdę- którą jak sobie na koniec uświadomiłem, niekoniecznie chciałem znać (Oczywiście w pozytywnym, tego słowa znaczeniu). Pan Mróz przygotował dla nas wiele plot twistów, nerwów ale przede wszystkim zadbał o dobre poczucie humoru! Joanna Chyłka, zapamiętajcie to nazwisko porządnie bo jeszcze nie raz, zostanie tutaj przytoczone. Ekstrawagancka, z dobrymi ripostami i głową pełną pomysłów nawet, gdy one się kończą.

Był winny jak ocet. Bez dwóch zdań.

Podsumowując, polecam całym sercem. Mnie książka zauroczyła i pochłonęła do reszty, wciągając w bezwzględny prawniczy świat. Jestem również zaskoczony, ponieważ zawsze kierowałem się stereotypem i omijałem polską twórczość literacką. Żałuję z całego serca, że nie zabrałem się co do lektury wcześniej. Chcąc wpełznąć do tego świata jeszcze raz, następnego dnia wstąpiłem do księgarni i wróciłem z drugim tomem- "Zaginięciem". No cóż...O nim niebawem!